Mag een ziekmelding van een werknemer geweigerd worden?

Iedereen heeft zich waarschijnlijk wel eens ziek moeten melden op een werkdag. Je belt naar je werkgever met het bericht dat jij die dag niet kunt komen. Over het algemeen aanvaart de werkgever dan ook dat hij jou een dagje moet missen. Maar kan een werkgever jouw ziekmelding ook weigeren? Heeft hij het recht jou te dwingen naar het werk te komen? 

Ziekmelding weigeren

In de arbeidsovereenkomst of het bedrijfsreglement staan vaak een aantal regels en afspraken over ziek melden. In de meeste gevallen staat hier dat een werknemer zich direct ziek dient te melden na het optreden van de symptomen. Uit de AVG vloeit voort dat een medewerker niet hoeft te vertellen wat de klachten zijn en de werkgever ook geen medische informatie mag vragen. Een werkgever is wel bevoegd om te vragen of de ziekte het gevolg is van een bedrijfsongeval. 

Een werkgever is in beginsel verplicht om een ziekmelding van een werknemer te aanvaarden. Dit blijkt uit eerdere rechterlijke uitspraken. Er zijn echter uitzonderingen. Een situatie waar een werkgever mee te maken kan krijgen is dat een werknemer die eigenlijk nog in prima staat is om te werken zich ziek meldt. De werknemer heeft bijvoorbeeld een andere afspraak of wil gewoon een dagje vrij nemen. Als uit de toelichting van de medewerker blijkt dat hij niet (tijdelijk) arbeidsongeschikt is, kan de werkgever de ziekmelding weigeren. De werknemer kan in sommige gevallen echter wel recht hebben op calamiteitenverlof. 

Recht op calamiteitenverlof

Calamiteitenverlof is opgenomen in artikel 4.1 van de Wet arbeid en zorg. Iemand kan alleen recht hebben op calamiteitenverlof als er sprake is van onvoorziene of zeer bijzondere omstandigheden. Als een medewerker bijvoorbeeld naar een concert wil gaan en zich dan bij de werkgever afmeldt, kan hij geen aanspraak maken op calamiteitenverlof. Je kunt wel gebruik maken van het calamiteitenverlof als bijvoorbeeld je partner aan het bevallen is of als je verplicht moet verschijnen in de rechtbank. Voor dit soort situaties moet een werkgever calamiteitenverlof toekennen. De werkgever heeft echter wel het recht om achteraf naar bewijs te vragen, omdat een werknemer anders misbruik van dit verlof zou kunnen maken. Het loon van de werknemer wordt tijdens dit verlof namelijk doorbetaald. 

Als een werkgever kan aantonen dat een werknemer niet echt arbeidsongeschikt is, kan hij een ziekmelding weigeren. Het is vaak alleen erg moeilijk om aan te tonen dat een werknemer liegt bij een ziekmelding. Een werkgever mag niet vragen naar de symptomen van de ziekte en dit maakt het erg lastig om te bewijzen dat de medewerker niet ziek is. Je hebt als werkgever wel het recht om een bedrijfsarts in te schakelen. De werknemer is dan verplicht om mee te werken aan het onderzoek van de arts en die dan de (nodige) medische informatie te verschaffen. De bedrijfsarts gaat beoordelen of een medewerker arbeidsongeschikt is en wanneer hij weer kan werken. De arts geeft dit advies door aan de werkgever, waarna de werkgever je eventueel weer kan verplichten om te werken. De bedrijfsarts mag alleen geen persoonlijke medische informatie aan de werkgever doorgeven. Dit maakt deel uit van het beroepsgeheim van de arts. 

Ziekmelding weigeren

In een uitspraak van 11 juni 2020 heeft een werkgever een ziekmelding van een werknemer geweigerd. De werknemer was werkzaam bij de onderneming Pantergroep en had zich op 8 april 2020 ziek gemeld. Ook wilde zij een afspraak maken bij de bedrijfsarts voor een beoordeling van haar arbeidsongeschiktheid. De werkgever heeft haar ziekmelding geweigerd en haar loon opgeschort. Pantergroep was namelijk van mening dat er sprake was van een arbeidsconflict en geen sprake van ziekte. De werknemer had zich namelijk al twee keer eerder in 2020 ziek gemeld. De rechter heeft uiteindelijk besloten dat het loon van de werknemer onterecht is opgeschort. Een werkgever is in beginsel verplicht om een ziekmelding te accepteren. Dit hoeft alleen niet als er voldoende zwaarwegende gronden aanwezig zijn om de ziekmelding te weigeren. De kantonrechter was van mening dat de gronden niet zwaarwegend waren. Het was namelijk niet aan Pantergroep om te beoordelen of iemand arbeidsongeschikt is, maar de taak van de bedrijfsarts. Pantergroep was op grond van artikelen 14 en 14a van de arbeidsomstandighedenwet verplicht om een bedrijfsarts in te schakelen voor de beoordeling van de ziekte. Dat had Pantergroep niet gedaan. Pantergroep is daarom veroordeeld tot het betalen van haar eerder opgeschorte loon en haar toekomstige loon. 

Verplicht om een ziekmelding te accepteren

Kortom, een werkgever is in beginsel verplicht om een ziekmelding te accepteren, tenzij hij aan kan tonen dat de werknemer niet ziek is of er andere zwaarwegende gronden aanwezig zijn die een weigering rechtvaardigen. Een werkgever zal een bedrijfsarts in moeten schakelen voor de beoordeling van de arbeidsgeschiktheid bij een medewerker en de werkgever zal het advies van de bedrijfsarts moeten opvolgen.